İsmini Vermek İstemeyen Bir Üyemizin Şiiri

Sessiz umutlarla başlamışım hayata..
sevmek nedir bilmezmişim..ya çok sevmişim yada sevmeye korkmuşum hep..sevilmek,birinin beni sevmesi sihir gibi..etkisi bir zaman sonra sona ericekmiş gibi.
kaybetmek...Gerçekten o kişi kaybolmuşmudur?Ayrılıktan sonra artık kaybomuş gibi görmezliktenmi gelmeye başlamakmı? nedir anlamı.Ayrılıkla kaybettigimiz sandıgımız herşey aslında hala bizle..Artk içinde bi duygu barındırmayan,herşeyi eliyle itercesine reddeden kaybedendir.Yani önce kendini sevdirip sonra ayrılan taraf..Onu karşında gördügünde içinde adını bilmedigin duyguların kıyıya vurur gibi kalbine vurması gerekirdi aşk için.Ayrıldıktan sonra bu ne oluyor biliyormusun.O adını bilmedigin duygu kalbine vura vura kalbini aşındırıyor,dahada derinlere,hayat damaranın tam ortasına gelebilmek için hiç durmuyor.bir zaman sonra tam kalbinin ortasında olacakken yada kalbinin ortsındayken....Çekip gidiyor!...bidaha aynen gelmeyecektir dalgalar,yavaşlar yavaşlar o dalgalar yavaşladıkça sen dahada hırçınlanırsın,hiçbirşey görmez gözün.sen körken o gözünün önünde dahada uzaklaşır.Ayrılık baş tacı gösteri! lir.Gözlerde yaş olmaya hazır nemin nedeni soruldugunda dünyanın en normal olayıymış gibi biz ayrıldık dersin,arkadaşlarına,sır küpü kardeşine ve kendine..