Sevdim İşte Ötesi Yok..

Sevdim İşte Ötesi Yok!.. Ben seni kocaman bi yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun zaten.
Sen, benim en değerli
yerimde, yüreğimdi olmalıydın, orada kalmalıydın.

Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi
seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı,
ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin
karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelyaydın pembeliğinle. Üzerine
çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin...
En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize tutkundum, denizi sensiz, seni
denizsiz düşünemedim.

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana. İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni böylesine güldüren senin sevgindi ve ben
kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu
anladım seninle.

Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu.
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda,
patlama hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o
menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim. Sana ulaşmamı
engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana ulaştığımdaysa sakin bir
göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen girebilirdin.

Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı, gülmeni,
kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu
sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da. Küçük oyunlarını, kaprislerini,
sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı
anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman. Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle
seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorumlamadım hayatı. Çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim
çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.

Sevdim işte ötesi yok...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder